My Red Comrade – විචාරයක්
ආචාර්ය ලයනල් බෝපගේ
ශ්‍රී ලංකාවේ කීර්තිමත් නිෂ්පාදකවරයකු වන සුදත් මහදිවුල්වැව ඔහුගේ නවතම චිත්‍රපටය, My Red Comrade එළිදක්වා ඇත. මෙම පර්යේෂණාත්මක සහ දේශපාලනයෙන් පිරී ගිය චිත්‍රපටය වඩා සරල, ළදරු වැනි ඉදිරි දර්ශනයක් අවධාරණය කරමින් විප්ලවය පිළිබඳ පැරණි සහ නවීන මත විවාදයට ලක් කරයි.
වෘකයෙකු පිළිබඳ ස්වදේශික ඇමරිකානු උපහැරනයක් යොදා ගනිමින්, චිත්‍රපටය ධනවාදය වැනි අසාධාරණාත්මක ක්‍රමයකින් පැන නගින සමාජ හා දේශපාලන ගැටලු ප්‍රශ්නයට ලක් කරමින් ඒ ක්‍රමය විසින් පරිසරයට සහ මිනිසුන්ට කරන විනාශකාරී බලපෑම විවේචනයට ලක් කරයි. චිත්‍රපටය ආරම්භ වන්නේ ප්‍රධාන කාන්තා චරිතය පොලිස් ලුහු බැඳීමක් මග හැර, මැදිවියේ පිරිමියෙකු රැඳී සිටින අබලන් වූ මුඩුක්කුවක සැඟවීමෙනි. ශබ්දය සහ ආලෝකනය නිපුණ ලෙස යොදා ගැනීමෙන් ඔප් නංවා ඇති මෙම දර්ශනය, පැවැත්ම සහ රැඩිකල් පොදු මානව වාදය පිළිබඳව වන රාත්‍රියක් සඳහා ස්වරය සකසා ලයි.
අපිරිසිදු පෙනුමෙන් සහ පුළුල් පුස්තකාලයකින් විදහා දක්වන පුරුෂ චරිතය, සම්මත ආකාරයේ වාම ක්‍රියාකාරිකයෙකු මූර්තිමත් කරයි. ඔහුගේ මතවාදීමය විශ්වාසයන් නොතකා හැරියත්, ඔහු ගැහැණු ළමයා කෙරෙහි ආරම්භයේ දක්වන රළු බව ත් පසුව දක්වන අනුකම්පාවත් ඔහු තුල පවතින පරස්පරතා හෙළි දරව් කරයි. ඔවුන් තම ජීවිත කතා බෙදා හදා ගන්නා විට, ආරක්ෂක අංශ විසින් සිදු කරන ලද තම පියා මරා දමන ලද බවට දැරිය කරන හෙළිදරව්වෙන් ඔවුන් අතර පවතින බැඳීම ගැඹුරු බවට පත් වෙයි. රජයේ ඛේදජනක මර්දනය ත් නීති පද්ධතියේ පිරිහීම ත් ඉස්මතු කරවමින් ඇය, ඔවුන් අත් අඩංගුවට පත් වීමෙන් ගැලවෙන්නට ලිංගික සේවිකාවක් ලෙස හැසිරෙයි.
ශ්‍රී ලංකාවේ විප්ලවය මිනිසුන්ගේ හදවත් තුළ ආරම්භ විය යුතු බවට කරුණු ගෙන හැර දක්වන චිත්‍රපටය ශ්‍රී ලංකාවේ විප්ලවයේ අසාර්ථකත්වය සංකේතාත්මක ව නිරූපණය කරයි. දැරියගේ ප්‍රායෝගික ප්‍රවේශය සහෝදරයාගේ හුදකලා වාදී අදහස්වලට වඩා වෙනස් වෙයි. මැයි දිනය පිළිබඳ ඔවුන්ගේ සාකච්ඡාවෙන් අවධාරණය කෙරෙන්නේ කම්කරුවන් හැම අංශයකම සම්බන්ධතා ඇති කර ගැනීමේ මනෝභාවයක් සහිත “සංස්කෘතික ජීවීන්” බවට පත්වීමේ අවශ්‍යතාවය යි. බලාපොරොත්තුව සංකේතවත් කරවමින් චරිත දෙකම එක්ව ඉටි පන්දමක් දැල්වීමෙන් චිත්‍රපටිය අවසන් වෙයි.
යාපනය පුස්තකාලය ගිනි තැබීම වැනි සිදුවීම් වෙත සමාන්තරානිකයන් දක්වන චිත්‍රපටය විශේෂයෙන්ම ශ්‍රී ලංකාවේ ඇති වූ නැඟී සිටීම් තුනේ දී කරන ලද රාජ්ය මර්දනය විචිත්‍රවත් ලෙස නිරූපණය කරයි. පශ්චාත් කම්පන ආතති ආබාධය (PTSD) මගින් පීඩාවට පත් කොට ඇති අය සඳහා වෘත්තීයමය සහාය අවශ්‍ය කරන බව අවධාරණය කරමින් එය ශ්‍රී ලාංකීය සමාජය අත්විඳින මානසික කම්පනය ද ආමන්ත්‍රණය කරයි.
දැවැන්ත ප්‍රකාශ නොකරන My Red Comrade චිත්‍රපටය, සමාජ හා දේශපාලන යථාර්ථයන් කෙරෙහි තාත්වික ප්‍රවේශයක් ගනිමින් ශ්‍රී ලාංකේය සිනමාවට තීරණාත්මක දායකත්වයක් සපයයි. ප්‍රේක්ෂකයන්ට ප්‍රතිචාර දැක්වීමට සහ විවාද කිරීමට ඉඩ කඩ සලසමින් එය සිදුවීම් අවංක ලෙස නිරූපණය කරයි. දර්ශනය ඔප් නංවමින් නදීක ගුරුගේ ගයන “විදුලි කොට කොට අකුණු ගැහුවා – එකෝමත් එක රෑක” නමැති ගීතය සමඟින් යොදා ගන්නා ශබ්දය සහ ආලෝකනය කතා වස්තුව අනුපූරනය කරයි.
ප්‍රගතිශීලී මතවාදවල පවතින මානවවාදී පදනම් පිළිබිඹු කරමින් චිත්‍රපටය නිමාවට පත් වන්නේ “ඔන්න මම එක් කෙනෙක් නම් බේරුවා. ඔය ගොල්ලොත් පුළුවන් නම් බේරෙන්න” යන දැරියගේ වචන වලිනි. පවතින ආර්ථික හා සමාජ ක්‍රමය ප්‍රශ්න කරන චිත්‍රපටයට තරින්දි ප්‍රනාන්දු සහ ආසිරි ඇල්ලගේ ගේ සියුම් රංගනයන් භාවාත්මක ගැඹුරු කම ක් ගෙන එයි. ධනවාදයට එරෙහි මෙවලමක් ලෙස සිනමාව යොදා ගනිමින් සහ පුද්ගල වාදය මත පොදු ක්‍රියාකාරිත්වය ප්‍රවර්ධනය කරමින් එය සංස්කෘතිය යළි දේශපාලනකරණය කරයි.
චිත්‍රපට නිෂ්පාදනයේ ප්‍රශංසනීය සහ එඩිතර අත්හදා බැලීමක් බවට පත් කරවමින් මෙය බලවත් අධ්‍යක්ෂණයෙන්, තිර රචනයෙන් සහ කාර්ය සාධනයෙන් සමන්විත විශිෂ්ට චිත්‍රපටයක් වෙයි.
The post My Red Comrade – විචාරයක් appeared first on Colombo Telegraph.
